Halen we de Kerst ? Ik zit te aarzelen na het intypen van deze openingszin. Het is me dan ook nogal een vraag. Misschien denkt u aan de typische verzuchting van kalkoenen: als we de Kerst maar halen. En inderdaad ging die gedachte door me heen. Maar dan omgekeerd.
We leven in de week voor Kerst. Typisch een week die bol staat van activiteiten. In de Kamer is alles dan in rep en roer. U moet weten dat we maar liefst drie weken op reces gaan. Dus moeten alle wereldproblemen nog even opgelost worden. Althans, zo lijkt het. Maar wie vraag zich daarbij af of we de Kerst wel halen?
Het trieste antwoord is dat er in deze gebroken wereld veel mensen zijn die zich die vraag wel degelijk zullen stellen. Het is een vraag die uit grote zorg voortkomt. En er zijn nogal wat zorgen in deze wereld. Honger, ziekte, oorlog. Veel mensen kunnen zich de ‘luxe’ niet veroorloven zich te verheugen op de Kerst, maar zijn al blij als ze de Kerst halen. Ik leef met hen mee en hoop en bid dat het mag meevallen.
Maar op deze manier bedoel ik de vraag toch niet.
naar de hemel
Onlangs vroeg een predikant zijn toehoorders: ‘Wie zou er vandg naar de hemel willen?’ Geen alledaagse vraag. Op het eerste gezicht ook een bijna ongepaste vraag. De afwerende gevoelens die opkomen, zeggen misschien wel veel over het eerlijke antwoord. Wie wil dat nu echt? Ja, op lange termijn wil iedereen natuurlijk wel in de hemel komen. Maar nu? Of morgen? We kunnen eerst toch wel Kerst vieren? En volgend jaar zijn we er hopelijk toch allemaal wr bij als het opnieuw Kerst is?
Kerst is vaak het feest van gezelligheid, vrede en rust. En dat is goed. In deze wereld met al haar zorgen is het een zegen als we in vrede veilig samen mogen zijn. Gevoelens met elkaar mogen delen. Vreugde beleven. Verdriet en gemis kwijt kunnen.
Maar is dat nu ten diepste de Kerst waar het om gaat?
Kerst beleven is zien wie Jezus voor je is. Gods Zoon, die vanuit die schitterende hemel naar deze door ons bedorven aarde kwam om zonden weg te nemen van mensen die niets van Hem wilden weten. Wonderlijker kan het niet. Maar het is wl gebeurd. Kerst is daardoor de zekerheid dat de hemelpoort openstaat. Vandaag. Nu.
De vraag is of we ernaar uitzien om er spoedig doorheen te gaan. Of is dat iets voor ver na Kerst? Moeten we eerst nog ons werk afmaken, onze studie voltooien of dat nieuwe huis betrekken? Zo oud mogelijk worden?
verleiden
Het is niet goed om het eschatologisch perspectief te laten uitmonden in wereldmijding. Op deze aarde hebben we de opdracht te leven naar Gods geboden. Te proberen anderen te verleiden om het heerlijke daarvan in te zien. Door woorden en daden. Door met mensen mee te leven in zorg en angst. Door te laten zien wat het is om kinderen van een goede en genadige God te zijn. Door zicht- en tastbaar te maken wat het is ‘geheel anders’ te zijn.
Kerst mag het feest zijn van om elkaar geven. Niet voor niets is het liefhebben van de naaste gelijk aan het grote gebod God lief te hebben. Maar het gevaar is dat we aan het einde van het jaar opnieuw alleen maar bezig zijn met het hier en nu.
In plaats daarvan mogen we vooruitzien naar een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Daar zal geen ziekte, angst of dood meer zijn.
Daarom is het goed ons af en toe af te vragen of we van vreugde opspringen als de wederkomst aanstaande is. Misschien wel voor de Kerst!
Ik wens u een gezegende Kerst.
Prof. dr. Elbert Dijkgraaf is Tweede Kamerlid voor de SGP. Hij schrijft op deze plaats iedere zes weken een column.
geplaatst:
16-12-2014 - 10.18
laatst gewijzigd:
16-12-2014 - 11.44
auteur:Elbert Dijkgraaf
| Talenassortiment |
|
